Σάββατο 11 Σεπτεμβρίου 2010

Σαλβαντόρ και Ιζαμπέλ


Την γνωρίζουμε, την αγαπήσαμε για τα βιβλία της, μια πρώτα από όλα για «Το σπίτι των πνευμάτων»…Με τη μικρή Κλάρα των υπερφυσικών δυνάμεων, τον δυναμικό Εστεμπάν που αποφασίζει τελικά να κάνει οικογένεια, τι περίεργο ζευγάρι, το σίδερο και ο αέρας...


Τώρα βέβαια έχουν περάσει χρόνια από την ανάγνωση του βιβλίου και δεν μπορώ πια να ξεχωρίσω το πώς τους είχα στη φαντασία μου, από τις φυσιογνωμίες του Τζέρεμι Άιρονς και της Μέριλ Στρηπ στην ταινία. Μετά από το μαγικό παραμύθι των προβλέψεων, της τηλεκίνησης, και των συνομιλιών με τα πνεύματα και το υπερπέραν, το βιβλίο φτάνει στην σκληρή πραγματικότητα των αγνοουμένων στη χώρα της συγγραφέως, που είναι ανιψιά του Προέδρου Αλλιέντε, και φέρει το όνομά του, ό π ω ς και α υ τ ό ς το δ ι κ ό της, μια και ο πρόεδρος ονομάζονταν

Salvador I s a b e l i n o del Sagrado Corazón de Jesús Allende Gossens,
Σαλβαντόρ, Ισαμπελίνο της Αγίας Καρδίας του Ιησού

.
 
Σπουδαία και αγαπημένη συγγραφέας η Ιζαμπέλ Αλλιέντε που το έργο της δεν θα αποτιμήσω τώρα εδώ, μια και το κείμενο αυτό είναι αφιερωμένο στην ανάμνηση του Προέδρου της Χιλής. Αυτό που θα ήθελα να μοιραστώ σήμερα μαζί σας είναι μια σκηνή που έζησα και που θα θυμάμαι σε όλη μου τη ζωή: Πριν τριάντα περίπου χρόνια, στο Παρίσι, το 1982 δηλαδή, στο μεγάλο φεστιβάλ της Humanité, της εφημερίδας του Κομμουνιστικού Κόμματος της Γαλλίας, τότε που η Humanité μπορούσε να κάνει μεγάλο φεστιβάλ.


Περιηγούμαι το χώρο ακούω φωνές, συνθήματα και πλησιάζω κοντά στο περίπτερο της Χιλής, περίπτερο πολιτικών προσφύγων και φοιτητών και τι να δω…Μια μικροσκοπική πανέμορφη φιγούρα, η Ιζαμπέλ, χαμογελαστή, να περιστοιχίζεται από τους πατριώτες της, οι οποίοι φώναζαν ένα μόνο σύνθημα.

Πρεζιντέντ Αλλιέντε, πρεζέντε!
Ο πρόεδρος Αλλιέντε είναι παρών δηλαδή…
 
 
Φορούσε θυμάμαι η Ιζαμπέλ ένα σάλι, μια σάρπα τυλιγμένη γύρω της, όπως αυτή που φορά στη φωτογραφία, και χαμογελούσε γλυκά, στους συμπατριώτες της, οι οποίοι αποθέωναν τη διάσημη συγγραφέα αλλά και την συγγενή του νεκρού τους προέδρου.


Και αυτή ακίνητη, να μη μιλά, να το δέχεται.

Salvador και Isabel del Sagrado Corazon de Chile!
Σαλβαντόρ και Ιζαμπέλ, της Αγίας Καρδίας της Χιλής…


Αναρτήθηκε σήμερα το πρωί στο fb με αφορμή την επέτειο του θανάτου του Προέδρου Αλλιέντε

ΥΓ Αντιγράφω το σχόλιο της More Faith
 
Την Τρίτη, 11 Σεπτεμβρίου 1973 γίνεται συγχρονισμένη επίθεση από ξηρά και αέρα στο προεδρικό μέγαρο. Η δημοκρατία καταλύεται και στην εξουσία ανεβαίνει ο Πινοτσέτ. Λέγεται ότι ο Αλιέντε αυτοκτόνησε κατά την είσοδο των στρατιωτών στο προεδρι.κό μέγαρο.


Καλημερα.....
 
 
Φωτογραφίες από το ίντερνετ
http://image.absoluteastronomy.com/images/encyclopediaimages/s/st/stamp_salvador_allende.jpg
http://www.theclinic.cl/wp-content/uploads/2010/01/isabel-allende-photo.jpg
http://img.maniadb.com/images/album/118/118686_f_4.jpg

3 σχόλια:

βαγγελης ιντζιδης είπε...

Πόλυ σε ευχαριστούμε,
που μας θύμισες μια τέτοια τραγική επέτειο και αυτή 11η Σεπτεμβρίου στην τραγική Χιλή.
Βαγγέλης Ιντζίδης

Μαριανα είπε...

Πόλυ ίσως σου αρέσει αυτό το κομμάτι. Γράφτηκε από τον χιλιανό μουσικό Jara που δολοφονήθηκε στα στρατόπεδα συγκέντρωσης της Χιλής την εποχή εκείνη, γιατί τραγουδούσε τραγούδια για την ειρήνη. Ήταν μουσικός και δάσκαλος.

http://www.youtube.com/watch?v=gw1mju8VsPc

Πόλυ Χατζημανωλάκη είπε...

Μαριάννα σε ευχαριστώ πολύ για το κλιπ.
Καλή σου νύχτα!