Δευτέρα 6 Ιουνίου 2016

Η βωβότητα των εικόνων. Αφορισμοί



1.      Να τη στη γωνία η σιωπή. Καθιστή σε μια καρέκλα.  Ένα ποτήρι νερό για τη δίψα της και υπομονή που θα την προσφέρεις σαν ψωμί. 







2.      Το κέλυφος του ξερού σαλιγκαριού, η μικρή τρύπια μεμβράνη που ξεκολλά από το κλαδί  μια μελαγχολική αμφιβολία για την μετά θάνατον ζωή. Αποκλείει και ταυτόχρονα υποβάλλει την αλληγορία.






3.      Η υπόσχεση ενός σφριγηλού καρπού, σαν γροθιά εκεί που τελειώνει η ζωή ενός κρίνου.  Eυαγγελισμός.


..





4.      Ένα ποίημα με την πλάτη στον τοίχο. Μαγική επωδός στο σκοτάδι.






5.      Το ημιτελές μαγικό κτίσμα του Κάφκα – ένα πλεκτό κουκούλι – από τη στιγμή που αποσύρεσαι συναινείς στην μεταμόρφωση και αυτά που θα συμβούν μετά το όριο. Η εμφάνιση του νυμφίου. Απών ή παρών αλλιώς για τον καθένα. Μια γαμήλια πτήση κάποτε.





6.      Οι επάλληλοι κύκλοι του νερού, μια εικόνα που απλώνεται και έξω από τη λίμνη.  Επ’  άπειρον. Όσο αναπνέεις ρυθμικά συντηρείται.


..





7.      Το συμβολικό νόημα στην εικόνα. Μια στιγμιαία αναχώρηση που σου χαρίζεται. Φεύγεις, ξεχνάς και αναζητάς από την αρχή κάτι νέο. Ίσως αυτή τη φορά. Κάθε φορά. Στιγμιότυπα ξενότητας.




8.      Ο φωτογράφος συλλέκτης ιδανικών στιγμών. Μια μέλισσα. Συντονίζεται βαθμιαία στο 1 προς 24. Δεν μπορεί να δει πια κινηματογράφο.





9.      Υπερηχητική  ταχύτητα διαφράγματος. Ο καταρράκτης είναι ένα γλυπτό από σταγόνες. Πίσω από την αυλαία. Η επίγνωση της σκηνοθεσίας.


..




10.  Μέσα από το φακό μαθαίνω την μαγική τέχνη της κωφότητας.






11. Kεφαλή του λιονταριού ένα ρόπτρο. Κρούετε και ανοιγήσεται υμίν.    Ο ήλιος ανατέλλει για όλους έξω από τις εξώπορτες.




12.  Η σαγηνευτική απλότητα των αγκαθιών.




13. Το θαύμα της μεγέθυνσης όταν κόβεις με το ψαλίδι φύλλα  διφυοσυλλαβών. Αόρατοι βλαστοί στον κήπο των θαυμάτων. Τριαντάφυλλα στο σπήλαιο των ιδεών.





14.   Η ιδεογραμματική γραφή στην καρδιά του άγριου σκόρδου.





15.   Η έλικα, η σταγόνα, η διακλάδωση, η αναδίπλωση, η περιέλιξη. Mε σχήματα το άγνωστο διαφεύγει





16.  Οι δυνατότητες των μορφών ή ο μέλλων χρόνος όταν περιέχεται στο παρόν. Μια παρτιτούρα για τα κουαρτέτα του Έλιοτ βλασταίνει εκεί που περπατώ.



17. Νεαρός ανθός και ανθοφόροι οφθαλμοί της ροδοδάφνης. Εκτυφλωτική τροπή της πόρευσης της φύσης. Τα ισοδύναμα στα νέφη. Η αισιοδοξία της μεταφοράς.










18, Μαργαρίτα: η αιωνιότητα του σχήματος του πυρήνα ενώ επέρχεται ο κύκλος της φθοράς. Αναγνωρίζοντας την ακολουθία Φιμπονάτσι αναπτύσσεις την  ροπή προς το μυστικισμό που σου αναλογεί.


..



 19.Στην καρδιά της άγριας τριανταφυλλιάς ένα μυρμηγκάκι. Πιάστηκα κι εγώ να την ακούω να χτυπά.





Πόλυ Χατζημανωλάκη, Ioύνιος 2016

Δεν υπάρχουν σχόλια: